به نقل از «بولتن نیوز»

نوار زرد صحنه اضافه ندارد/ خودم رادر ساخت سریال محک زدم

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۳۱۱۴۸

گروه سینما و تلویزیون: به طور معمول زمانی که حرفی از سریال های پلیسی می‌شود اغلب مخاطبان تعدادی محدود از سریال های پلیسی را به خاطر دارند چراکه تولید و موفقیت یک اثر پلیسی آنهم در مدیوم تلویزیون با مشکلاتی روبرو است که شاید هر کارگردانی تن به این ندهد.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از فارس، این شب ها سریالی به نام «نوار زرد» از شبکه دو سیما پخش می‌شود که کارگردانی آن را پوریا آذربایجانی بر عهده دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کارگردانی که برای اولین بار پا به تلویزیون گذاشته و اتفاقا هم خوش درخشیده است. با آذربایجانی درباره تولید سریال بعد از کارگردانی تعدادی فیلم سینمایی به گفت‌وگو نشستیم.

** شما تا به حال نه تجربه سریال داشتید و نه اینکه در ژانر پلیسی اثری را ساخته بودید. چطور شد که از فیلمسازی به سمت سریال سازی آمدید؟

- به هر حال دوست داشتم تا تجربه سریال سازی را هم داشته باشم به این خاطر که در سریال سازی شما با مخاطب عجیبی روبرو می شوید که در سینما این تعداد مخاطبان کمتر هستند. محمدرضا شفیعی تهیه کننده متن «نوار زرد» را به صورت کامل به من داد تا مطالعه کنم. متن دوست داشتنی بود و از قبل هم دوست داشتم با شفیعی کار کنم و نتیجه این شد که همکاری ما با هم شکل گرفت. یعنی از قبل برنامه ریزی خاصی نداشتیم و صرفا علاقه ای بود که تبدیل به یک اتفاق شد. همچنین زمانی که کارگردانی را پذیرفتم، در صحبت‌هایم با نویسنده بخش‌هایی از متن تغییر کرد.

** کارگردانی سریال پلیسی برایتان دشوار نبود؟

- می تواند سخت باشد. به هر حال ساخت سریال های پلیسی و یا سریال هایی به این سبک که سفارش ارگانی باشد سختی هایی را نیز به همراه دارد که شما باید یک جاهایی حواستان به سازمان سفارش دهنده باشد،‌ اما خداراشکر تهیه کننده بین ما و سازمان تعاملی به وجود آورد که این سختی ها برطرف شد.

** وقتی «نوار زرد» به شما پیشنهاد شد بیشتر چه گزینه ای برایتان اهمیت داشت؟

- دو ماجرا بود. یکی متن خوب که این متن خوب می توانست در هر ژانری باشد و باید بگویم به صرف اینکه سریال پلیسی است من کارگردانی آن را قبول نکردم! وقتی متن را خواندم به این نتیجه رسیدم که متنی است که می تواند مخاطب را جذب کرده و من هم می توانم فضای موجود را درآورم. از طرفی هم دوست داشتم زمانیکه می خواهم در تلویزیون کار کنم با شفیعی که تهیه کننده خوبی است کار کنم. ضمن اینکه چالشی برای خودم هم بود که ببینم در قصه های پلیسی چند چند هستم.

** با توجه به اینکه سریال سفارشی است، شما در ساخت دچار محدودیت نشدید؟

- نیروی انتظامی و یا هر جای دیگری که کاری را سفارش داده باشند، نظر می‌دهند اما همانطور که گفتم جذابیت این سریال در برقراری تعامل بین سازندگان و نیروی انتظامی بود. بعد از اینکه با یکدیگر صحبت کردیم هر دو در سکانس و پلان ها به یک جمع بندی رسیدیم. برخی سکانس ها با نظر نیروی انتظامی تصویربرداری شده اند، بعضی را ممکن است من به شخصه دوست نداشته باشم، اما با تمامی این تفاسیر معتقدم «نوار زرد» در دید مخاطب خیلی سفارشی به نظر نمی‌آید. از طرفی اینطور هم نمی توان گفت که بیشتر بر اساس سلیقه من ساخته شده و اگر هم قرار بود تبلیغی برای نیروی انتظامی شود، در زیر متن‌ها اتفاق افتاد تا لایه های رویی.

** آنچه که از قبل در ذهن داشتید با آنچه که الان از تلویزیون پخش می‌شود همخوانی دارد و از این نتیجه راضی هستید؟

- قطعا مورد رضایتم هست، اما همیشه آنچه در ذهن کارگردان وجود دارد با آنچه که ساخته می‌شود قطعا فرق دارد. اتفاق‌های بسیاری حین تولید می افتد. سفارش دهنده و نبود امکانات از این دسته هستند اما در مجموع از نتیجه کار راضی هستم.

** در پروسه تولید مشکلی نداشتید؟

در تولید همیشه مشکل بوجود می آید و این اولین و آخرین بار هم نیست. یعنی در ساخت هر اثر سینمای و سریال مشکلاتی وجود دارد که معمولا خیلی از آنها ناشی از تصور قبل از تولید است که فکر می کنید اتفاقی باید به شکلی که در ذهنتان است رقم بخورد، اما به دلیل مشکلاتی که حین تولید بوجود می‌آید این اتفاق طور دیگری رقم می‌خورد. ما هم خالی از مشکل نبودیم اما معتقدم جذابیت کار کردن در همین است که بتوانید این مشکلات را حل کرده و از آنها بگذرید. اما چیزی نبوده که باعث شود من کلا دلم نخواهد ادامه دهم و کار کنم و الان که پخش می شود دوستش نداشته باشم و به عنوان اولین تجربه سریال سازی راضی هستم.

** به این اشاره کردید که تعداد مخاطبان سریال‌های تلویزیونی برایم جذابیت داشت، تا الان توانستید مخاطب خوبی را بدست آورید؟

- بله، البته من تحقیق میدانی ویژه ای انجام ندادم اما از دور و اطراف می شنوم که مردم «نوار زرد» را دنبال می کنند و در این شب ها پربیننده ترین سریال تلویزیون است.

** بخشی دیگر از این ماجرا به ژانر پلیسی این سریال برمی‌گردد.

- بله، اما سریال های دیگری هم بوده که در همین ژانر تولید شده و نتوانسته رضایت مخاطب را جلب کند و فقط دو قسمت مخاطب داشته است.

** قصه نوار زرد چقدر برای خودتان جذابیت داشت؟

- جذابیت هر چیزی در مدیا محصول یک عامل نیست. یعنی من نمی توانم بگویم کارگردانی عجیبی کردم و یا متنی عجیب و غریب داشتیم و یا اینکه امیر آقایی خیلی جذاب است. مجموعه همه اینها در کنار هم نتیجه نسبتا خوبی داده است. به هر حال در متن جذابیت وجود داشته است و من هم سعی کردم در اجرا خیلی تلویزیونی ماجرا برگزار نشود و مثل استانداردهای تلویزیون نباشد که هزار جور پلان می گیرند که مونتور بتواند فقط با چهار زاویه دوربین ریتمی ایجاد کند و مخاطب اصلا متوجه نشود که به چه دلیل باید یکسری پلان های اضافی ببیند! از این قبیل پلان ها در تلویزیون و ساخت سریال ها خیلی دیده می شود. علاوه بر این تمامی بازیگرها به خوبی کار خود را انجام داده اند.

 

** انتخاب امیر آقایی پیشنهاد خودتان بود؟

- از همان ابتدا دوست داشتم پلیسی که می خواهد در نوار زرد بازی کند، کمتر در این مدت در تلویزیون دیده شده باشد و دوست نداشتم به سمت بازیگرانی بروم که در اغلب شبکه های تلویزیونی هستند. در عین حال همان زمان به دنبال فردی بودیم که در بازی‌های پیشین خود ویژگی هایی مثل جذابیت، داشتن صورتی قوی، بازی خوب و حسی را داشته باشد. همه اینها انتخاب هایم را محدود و محدودتر می کرد. یکی از گزینه هایی که به او فکر می کردم امیر آقایی بود اما نمی دانستم مشغول کار دیگری هست یا نه. امیر آقایی مدت زیادی بود که در تلویزیون حضور نداشت. او بازیگر خوب و جذابی است. با او صحبت کردم و بعد از مطالعه فیلم نامه او هم از متن خوشش آمد و از قبل هم با هم آشنایی داشتیم. همین شد که آقایی کاراکتر اصلی نوار زرد را پذیرفت. از این انتخاب راضی بودم و همکاری بسیار جذابی بود.

** در برخی نقدها درباره بازی امیر آقایی در این سریال حرف هایی زده بودند و به این اشاره کردند که بازی او تصنعی است.

-من هم خواندم، اما این نقد خیلی درست نیست. وقتی شما منحنی سینوسی را برای بازی او در این سریال در نظر می گیرید که بخشی از آن رفتار او در اداره و پرونده هایش است و بخشی دیگر رفتارش با پدرش و بخشی دیگر رفتارش با عشقش است، آنقدر منحنی درستی در آن رعایت شده و حس و حال ها به درستی در هم آمیخته شده که فکر می کنم مهندسی در آن وجود ندارد و بیشتر ماجرای حسی درستی اتفاق افتاده است و هر فردی هم می تواند نظری داشته باشد. مثل این است که من از بازی یک بازیگر خوشم نیاید و هیئت داوران دقیقا به او سیمرغ دهند. به هر حال در نظرها تفاوت وجود دارد. قطعا افرادی هم هستند که شاید کلیت سریال و یا بازی آقایی را دوست ندارند، اما ما بیشتر بازخوردهای مثبت از مردم دریافت کردیم.

 

** قصه هایی که در این سریال دیده می‌شوند، همگی بر اساس واقعیت هستند؟

- بیشتر آنها برگرفته از پرونده‌های واقعی هستند که کریم لک زاده (نویسنده) بر اساس تحقیق‌هایی که در این مدت انجام داده آنها را به نگارش درآورده است. اما ممکن است در جزئیات تغییراتی داشته باشند.

** بعد از ساخت این سریال باز هم برای تلویزیون سریال می‌سازید؟

- فعلا درگیر فیلم سینمایی «جشن دلتنگی» هستم و بعید است که بخواهم سریال بسازم، اما درباره اینکه باز هم بخواهم سریال بسازم فعلا چیزی نمی توانم بگویم.

سریال «نوار زرد» به نویسندگی کریم لک زاده،‌کارگردانی پوریا آذربایجانی و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی هر شب از شبکه دو سیما پخش می شود.

منبع: بولتن نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bultannews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بولتن نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۳۱۱۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای کار التماس نمی‌‌کنم

    اوهمچنین کارگردانی سریال آ‌ینه را که در دهه ۶۰ از تلویزیون پخش می‌شد وبسیار پرمخاطب بود، برعهده داشته است. لطفی در سینما نیز دو فیلم سرخپوست‌ها و پاک‌باخته را ازخود به یادگارگذاشته است.مخاطبان تلویزیون لطفی رابیشتر با سریال خانه به دوش و نقش اصلان به یاد می‌آورند. این هنرپیشه پیشکسوت تاکید می‌کند که نقش اصلان را به‌عنوان یک کاراکتر منفی و منفور با طنز و کمدی درآمیخته تا شخصیتی جذاب و ماندگار خلق کند. گفت‌وگو وخاطره‌بازی با غلامحسین لطفی و بیان برخی مسائل از زبان او برای اولین‌بار جذاب است و ماحصلش هم خواندنی. کارگردان وبازیگری که نیم‌قرن ازفعالیت‌های هنری‌اش می‌گذرد و با کوله‌باری از تجربه دارد قطعا خاطرات و ناشنیده‌های زیادی برای گفتن دارد.

این روزها چه می‌کنید؟
حدود ۱۰سال است که در قزوین زندگی می‌کنم و در این مدت فقط در فیلم نارگیل دو بازی داشته‌ام. اکثر مواقع در خانه هستم و فیلم می‌بینم، کتاب می‌خوانم و شعر می‌نویسم. از آن آدم‌هایی نیستم که بگویم چون تنها هستم، بنشینم و در و دیوار را نگاه کنم تا عمرم بگذرد. فیلم زیاد می‌بینم، در حدی که اگر بر بدن من تیغ بکشید به جای خون، فریم‌های فیلم بیرون می‌زند. 

شما در دهه ۷۰ و تا حدودی ۸۰ بازیگر به نسبت پرکاری بودید اما ناگهان خیلی کم‌کار شدید. چه اتفاقی افتاد؟ آیا خودتان در انتخاب نقش‌ها سختگیر بودید؟
اوضاع و احوال ساخت فیلم چند سالی است که خیلی بد شده. ۱۵سال پیش هم سر فیلمبرداری سریال بایرام، سقوط کردم و کمر و پاهایم دچار آسیب شد. از طرف دیگر، پیشنهادات زیادی داشتم اما دندان‌گیر نبودند. نقش‌های شبیه به هم را بازی نمی‌کنم. نقش باید متفاوت باشد. متأسفانه برخی ‌کارگردانان و تهیه‌کنندگان هم نقش‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که انسان تصور می‌کند اینها اصلا در دنیا و جامعه امروز ما زندگی نمی‌کنند. وقتی من بازیگر نقش را درک نمی‌کنم، چگونه می‌توانم بازی‌اش کنم؟! برای همین هم هست که خیلی از کارها با استقبال مردم مواجه نمی‌شوند.

با توجه به این‌که سال‌هاست کار نمی‌کنید، امرار معاش‌تان از چه طریق می‌گذرد؟
من استثنائا جزو کارگردانان استخدام وزارت ارشاد هستم و یک حقوق پایه دریافت می‌کنم، در صورتی‌که دکترای کارگردانی دارم. به هرحال، باهمین حقوق حداقلی کنار آمده‌ام.اگر طلب‌هایم دربازیگری‌ام را پرداخته بودند و پس‌انداز می‌کردم، الان میلیاردر بودم. 

در جایی خواندم که شما یک شهربازی و کافی‌شاپ در قزوین دارید. واقعیت دارد؟
نه، اصلا صحت ندارد. ۱۵سال پیش برای راه‌اندازی یک شهربازی اقدام کردم اماآن‌قدر برایم زدند که پشیمان شدم ورهایش کردم. 

سکونت در قزوین و دوری از تهران در فعالیت‌تان تأثیرگذار نبوده است؟
تهران هم که بودم بیشتر با تلفن کار می‌کردم. از آن بازیگرانی نبودم که هر روز در دفاتر فیلم‌سازی باشم و برای کار التماس کنم یا برای فلان تهیه‌کننده هدیه بخرم. اگر از گرسنگی بمیرم هم چنین کاری نمی‌کنم. معتقدم اگر خودشان به فکر من بازیگر بودند ارزش دارد، نه این‌که خودم را تحمیل کنم. دور از ادب و فرهنگ من هنرمند است. 

در کارنامه بازیگری‌تان نقش‌های متفاوت و ماندگاری دیده می‌شود اما مردم همچنان شما را بیشتر با نقش اصلان سریال خانه به دوش به یاد می‌آورند. 
اصلانی که من بازی کردم یک نقش منفی کاملا منفور بود. همیشه از نقش‌های منفی استقبال کرده‌ام چراکه می‌دانم در این نقش‌ها چیزهایی نهفته است که بازیگر می‌تواند ارائه کند. البته من اصلان را از قالب یک کاراکتر منفی خشن درآوردم و با طنز درآمیختم، طوری که وقتی او در دو سه سکانس نباشد، مخاطب دنبالش می‌گردد. بازیگر باید تلاش کند تا کارهایش برای مردم تکراری و یکنواخت نباشد. من نقش‌های متفاوتی ازجمله کارگر، پلیس، پزشک و...بازی کرده‌ام. در جوانی با یک ضبط صوت در پارک‌ها با مردم صحبت می‌کردم و ارتباط می‌گرفتم. دیالوگ‌های کارمندان بازنشسته را یادداشت و روی صحبت‌ها، لباس‌ها و حرکات‌شان تحقیق می‌کردم تا نقشم با واقعیت یکی شود. تمام توانم را برای نقش می‌گذاشتم. بازیگر نباید فقط دیالوگ را حفظ کند و کارگردان هم خوشش بیاید. باید برای نقش زحمت کشید. من به خودم سخت می‌گرفتم تا نقش به دل مردم بنشیند. مثلا وقتی نقش یک نمایشگاه‌‌دار را داشتم مردم فکر می‌کردند واقعا نمایشگاه‌چی هستم. با تحقیقات این کار را انجام می‌دادم. 

همین اواخرشبکه آی‌فیلم درحال بازپخش سریال خانه به‌دوش بود.به نظرتان چراباوجودگذشت۲۰سال این سریال باوجود بازپخش‌های متعدد، همچنان مخاطب دارد؟
نزدیکان من حتی سی‌دی این سریال را در خانه دارند. خانه به دوش یک کارگردان خوب مثل رضا عطاران داشت و انتخاب نقش‌ها در آن به درستی صورت گرفته بود. یک کارگردان آمریکایی می‌گوید اگر بازیگران درست انتخاب شده و سر جای خودشان باشند، ۸۰ درصد کار یک فیلم انجام شده است. در خانه به‌دوش هم هر کسی سر جای خودش بود. بیشتر سریال‌های قدیمی هم‌چنین وضعیتی داشتند. به‌نظرم در حال حاضر آی‌فیلم یکی از موفق‌ترین شبکه‌های تلویزیون است، چون سریال‌های قدیمی و خاطره‌انگیز را پخش می‌کند. البته من نقش‌های خوب زیاد داشته‌ام و فقط به اصلان محدود نمی‌شود اما مردم از اصلان خوش‌شان آمده و مرا با این کاراکتر می‌شناسند.

خودتان کدام نقش‌تان را بیشتر دوست دارید؟ 
در سال ۱۳۶۱که دانشجوی سال دوم بودم نقش مالکوم ایکس از رهبران سیاهپوست آمریکا را بازی می‌کردم که در سخنرانی کشته می‌شد.۴۵دقیقه در سخنرانی حرف می‌زدم. مرتب باید صدایم را بالا و پایین می‌کردم تا یکنواخت نباشد و مخاطب دلزده و کسل نشود. خودم این نقشم را خیلی دوست دارم. 

علاوه بر بازیگری، تجربه کارگردانی دو فیلم هم در سینما دارید. چرا روند فیلم‌سازی‌تان ادامه پیدا نکرد؟
فیلم ساختن پول می‌خواهد؛ باید تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار باشد. من الان هم مدام در حال نوشتن هستم و سناریو زیاد دارم. اجازه نمی‌دهم مغزم زنگ بزند. 

یکی از فیلم‌های‌تان پاک‌باخته است که اتفاقا فروش خوبی هم داشت. 
پاک‌باخته یک فیلم سفارشی بود. سوژه فیلم تکراری بود اما طوری ساختمش که تکراری به نظر نرسد. کار خوبی هم شده بود. آن زمان آقایان اکبر عبدی و علیرضا خمسه با هم قهر بودند. با فیلم پاک‌باخته آشتی‌شان دادم. این دو غول بازیگری در فیلم روبه‌روی هم بازی کردند. 
 
در تلویزیون هم سریال موفق آینه را کارگردانی کرده‌اید که در زمان خودش فوق‌‌العاده پرمخاطب بود. 
درهمه جای دنیا وقتی سریالی موفق می‌شود ادامه‌دار می‌شود ولی در ایران این‌گونه نیست و برعکس عمل می‌کنند. وقتی سریال آینه را می‌ساختم حتی پشت صحنه برایم مهم بود.درکارسختگیرهستم ولی درحال حاضر کسانی هستند که فرق قاشق وچنگال را نمی‌دانند و به همین‌خاطر دوست ندارم با آنها کار کنم. 

یکی ازبازی‌های ماندگار دیگر شما به فیلم پرده آخر بازمی‌گردد.حیف نیست که کارگردانی مثل واروژ کریم مسیحی فقط دو فیلم ساخته باشد؟
بالاخره همه ما یک دلیل برای کم‌کاری داریم.آقای کریم مسیحی دستیارآقای بیضایی بودند و کارشان درخشان و عالی بود. امیدوارم همیشه تندرست باشند. کارگردان و نویسنده درجه یکی هستند. حیف است که ایشان کنار گذاشته شوند و نتوانند کار کنند. هرازگاهی در فضای مجازی عکس من و چند همکارم را می‌گذارند و از بیکاری ما می‌نویسند اما الان با قاطعیت می‌گویم که کسی نمی‌تواند ما را کنار بگذارد و خودمان نمی‌خواهیم با هر شرایطی کار کنیم. 

در سریال شب روباه هم یک تیپ جدید و جالب از پلیس ارائه دادید. یک کارآگاه به شدت خونسرد که همیشه یک پاکت آلبالو خشکه در جیب داشت و به همه و حتی مظنونین تعارف می‌کرد. 
تا به امروز هیچ خبرنگاری حرف شب روباه رابا من نزده بود وبرایش مهم نبود.شب روباه یکی ازبهترین سریال‌های کارآگاهی است که نسخه سینمایی‌اش هم ساخته شد. یکی ازبهترین با‌زی‌هایم در نقش استوار سجادی شب روباه است. این سریال راخیلی دوست دارم.

میان کارگردانی و بازیگری کدام را ترجیح می‌دهید؟
هر دو را دوست دارم اما درحال حاضراولویت من،کارگردانی است.البته اگر پیشنهادخوبی هم دربازیگری داشته باشم قبول می‌کنم. 

شما با کارگردانان بزرگی مثل مسعود کیمیایی، بهرام بیضایی، واروژ کریم مسیحی، شاپور قریب و ... کار کرده‌اید. دوست داشتید با کدام فیلمساز همکاری داشته باشید و فرصتش پیش نیامد؟
دلم می‌خواست با مرحوم مهرجویی کار کنم که متأسفانه فرصت نشد. برخی ‌هنرپیشه‌ها شانس می‌آورند و با کارگردانان بزرگ کار می‌کنند. امیدوارم در آینده فرصت همکاری با فیلم‌سازان بزرگ را داشته باشم.